به نام خدا
سوال: چه شباهتهایی میان پیامبران الهی و امام زمان وجود دارد؟
پاسخ: در مقام پاسخ به پرسش فوق، ذکر چند روایت در این زمینه کافی است، لذا توجه شما را به نمونه هایی از اخبار و روایات معصومین (علیهم السلام) جلب می کنیم:
امام زین العابدین (ع) فرمودند: «در قائم ما چند سنت از سنن پیغمبران است: یک سنت از آدم و یک سنت از نوح و یک سنت از ابراهیم و یک سنت از موسی و یک سنت از عیسی و یک سنت از ایوب و سنتی از محمد (ص)؛ اما آن سنتی که از آدم و نوح دارد طول عمر است، از ابراهیم پنهان بودن ولادتش و دوری گزیدن وی از مردم است، از موسی ترس و غیبت از مردم، از عیسی اختلافی که مردم درباره او دارند، از ایوب، فرج بعد از شدت، و از محمد (ص) قیام با شمشیر است.» [1]
محمد بن مسلم روایت نموده که گفت: خدمت امام باقر (ع) رسیدم تا درباره قائم آل محمد (ص) از آن حضرت پرسشی کنم. پیش از آنکه من سوالی بنمایم، حضرت فرمودند: ای محمد بن مسلم، در قائم آل محمد (ص) پنج شباهت از پیغمبران است: شباهت به یونس بن متی، یوسف بن یعقوب، موسی، عیسی و محمد صلوات الله علیهم.
شباهتی که به یونس دارد، غیبت اوست که بعد از پیری به صورت جوانی، به سوی قومش بازگشت. شباهت او به یوسف، غیبت و پنهانی او از خواص خود و عموم مردم و برادرانش و اشکالی بود که کار او برای پدرش یعقوب پدید آورده بود، با اینکه مسافت بین او و پدر و کسان و علاقمندانش نزدیک بود. شباهتی که به موسی دارد، ترس ممتد او از مردم و غیبت طولانی و مخفی بودن ماجرای ولادتش، و پنهان گشتن پیروان او به واسطه آزار و خواری که بعد از وی به آنها رسید؛ تا جایی که خداوند متعال، فرمان را صادر کرد و بر دشمنانش پیروز شد. شباهت او به عیسی، اختلافی است که مردم درباره او دارند. زیرا جماعتی گفتند: او متولد نشده، و عدّه ای گفتند: او مرده است، و گروهی نیز گفتند: او را کشتند و به دار آویختند.
و اما شباهتی که به جدّ خویش حضرت محمد (ص) دارد، قیام به شمشیر و کشتن دشمنان خدا و رسول و جباران و گردنکشان و پیروزی وی به وسیله شمشیر و رعبی است که در دلها پدید می آورد، از جمله علامات قیام او، خروج سفیانی از جانب شام و شخص یمنی از یمن، و صدایی آسمانی در ماه مبارک رمضان، و ندا کننده ای است که او را به نام و نام پدرش صدا می زند.» [2]
منبع:
[1] کمال الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ص 322.
[2] مهدی موعود، ترجمه و نگارش علی دوانی، ص 481.

پی نوشت نویسنده:
لازم دونستم این نکته رو بگم که اثبات خیلی از قضایای کمی دور از باور در بحث مهدویت (مثل طول عمر حضرت) از راه رجوع به تاریخ بسیار آسان است به طوری که گویا این حوادث برای تاریخ و پیامبران اتفاق افتاده تا برای منجی بشریت جای تردید نماند.

به نام خدا
ای کاش اهل عالم می دانستند که با آمدنت، چه سعادتی به آنان روی خواهد آورد که نه چشمی آن را دیده و نه گوشی آن را شنیده.

ای کاش مسیحیان جهان می دانستند که مسیح (علیه السلام) خود دلداده ی توست و برای ظهورت لحظه شماری می کند.
تا از آسمان فرود آید و در نماز به تو اقتدا نماید و پیروان خویش را به تبعیت از تو فرا خواند که اگر عیسی (علیه السلام) بنا به ضرورت و برای اتمام حجت، مرده ای را زنده می کرد، تو ای مقتدای مسیح (علیه السلام) زمین و زمان، انسان و جهان و اسلام و قرآن را زنده خواهی کرد. ای کاش کلیمیان جهان می دانستند که نه تنها ید بیضا، بلکه عصای موسی (علیه السلام)، الواح تورات و انگشتر سلیمان و تمام مواریث انبیاء در نزد توست. موسی منجی بنی اسرائیل بود، تو منجی عالم بشریتی. موسی (علیه السلام) با یک فرعون در افتاد؛ تو همه ی طاغوت های عالم و هزاران فرعون را به جای خویش نشانده و فرعونیت را ریشه کن خواهی کرد.
شما را «یوسف زهرا علیها السلام» صدا می زنند و به یوسف تشبیه می کنند.
آن گاه که برادران خطا کار یوسف (علیه السلام) به محضر او شرفیاب شدند،یوسف (علیه السلام) آن ها را مورد خطاب قرار داد که: هیچ می دانید با یوسف و برادرش چه کردید؟ بلافاصله بانویی قد خمیده در برابرم مجسّم می شود که مرا و یکایک شیعیان و مردم جهان را مورد خطاب و عتاب قرار می دهد «هل علمتم ما فعلتم بیوسف؟» هیچ می دانید با یوسف من چه کردید؟ هیچ می دانید که در این 1170 سال که از شروع غیبتش می گذرد بر مهدی من چه گذشته است؟ از اشک های غریبانه اش باخبرید؟ از غصّه ها و قلب پر از خونش چه می دانید؟ برای خلاصی او از زندان غیبتش چه کردید؟ چرا برای رهایی او از غربت و مظلومیت دعا نمی کنید؟
بدانید:
دلی شکسته تر از من در آن زمانه نبود
                          در این زمانه دل فرزند من شکسته تر است
ای کاش لااقل شیعیانت ذرّه ای از غربت و مظلومیت تو را درک می کردند و با رفتار و گفتار خویش، نمک بر زخم های دلت نمی پاشیدند.

به نام خدا
قطب شمال وجنوب جغرافیایی ، قطب مثبت و منفی آهن ربا و خواص آن ها را شناختم ، اما نیا موختم که قطب عالم امکان ، تو هستی در زنگ شیمی ، وقتی سخن از چرخش الکترون ها به دور هسته اتم به میان می آمد ، اشارتی کافی بود تا بفهمم عالم گرد وجود شریف تو می چرخد .

ای کاش در کنار انواع و اقسام فرمول های پیچیده ریاضی ، فیزیک و شیمی ، فرمول ساده ارتباط با تو را نیز به من یاد می دادند .
وقتی برای کنکور درس می خواندم ، کسی مرا برای ثبت نام در دانشگاه معرفت و محبت امام زمان (ارواحنا له فداه) تشویق نکرد . کسی برایم تبیین نکرد که معرفت امام نیز مراتب دارد و خیلی ها تا آخر عمر در همان دوران طفولیت یا مهد کودک خویش درجا می زنند .
از فضای محدود مدرسه ، وارد فضای باز دانشگاه شدم . در دانشگاه وضع از این هم اسف بار تر بود . بازار غرور پر مشتری بود و اسباب غفلت، فراوان و فراهم . مولای من! در دانشگاه هم کسی برایم از تو سخن نگفت، پرچمی به نام تو افراشته نبود، کسی به سوی تو دعوت نمی کرد، استادی برایم اوصاف تو را بیان نکرد.
پس از فراغت تحصیل نیز ، اداره زندگی و دغدغه معاش ، مجالی برای فکر کردن به تو باقی نگذاشت!!!

به نام خدا
رهبر فقید انقلاب اسلامی در یکی از بیانات خود برداشتهای متفاوتی را که از موضوع «انتظار فرج» شده است دسته بندی شده و به شرح زیر مورد نقد و بررسی قرار می دهند:
1. اولین دیدگاه در باب موضوع «انتظار فرج»، که حضرت امام به طرح آن می پردزد، دیدگاه کسانی است که تکلیف مردم در زمان غیبت را تنها دعا برای تعجیل فرج حضرت حجت، علیه السلام، می دانند:
بعضی ها انتظار فرج را به این می دانند که در مسجد، در حسینیه و در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان، علیه السلام، را از خدا بخواهند. اینها مردم صالحی هستند که یک همچو اعتقادی دارند بلکه بعضی از آنها را که من سابقا می شناختم بسیار مرد صالحی بود، یک اسبی هم خریده بود، یک شمشیری هم داشت و منتظر حضرت صاحب، علیه السلام، بود. اینها به تکالیف شرعی خودشان هم عمل می کردند و نهی از منکر هم می کردند و امر به معروف هم می کردند، لکن همین، دیگر غیر از این کاری ازشان نمی آمد و فکر این مهم که یک کاری بکنند نبودند. [1] .  ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » الیاس ( چهارشنبه 88/6/4 :: ساعت 12:23 صبح )

به نام خدا
حضرت امام، قدس سره، در برهه های مختلف انقلاب اسلامی به منظور آماده ساختن مردم برای مقابله با مشکلات و خطراتی که انقلاب و نظام نوپای اسلامی را تهدید می کرد، بر مفهومی که خود از انتظار داشت تاکید می فرمود و مردم را به پایداری و تلاش بیشتر فرا می خواند:
من امیدوارم که ان شاء الله برسد روزی که آن وعده مسلم خدا تحقق پیدا کند و مستضعفان مالک ارض بشوند. این مطلب وعده خداست و تخلف ندارد، منتها آیا ما درک کنیم یا نکنیم، آن به دست خداست. ممکن است در یک برهه کمی وسایل فراهم شود و چشم ما روشن بشود به جمال ایشان. این چیزی که ما در این وقت، در این عرصه وظیفه داریم، این مهم است. همه انتظار داریم وجود مبارک ایشان را، لکن با انتظار تنها نمی شود، بلکه با وضعی که بسیاری دارند، انتظار نیست. ما باید ملاحظه وظیفه فعلی شرعی - الهی خودمان را بکنیم و باکی از هیچ امری از امور نداشته باشیم. کسی که برای رضای خدا ان شاء الله مشغول انجام وظیفه است، توقع این را نداشته باشد که مورد قبول همه است، هیچ امری مورد قبول همه نیست. کار انبیا هم مورد قبول همه نبوده است، لکن انبیا به وظایفشان عمل کردند و قصور در آن کاری که به آن ها محول شده بود نکردند، گرچه مردم اکثرا گوش ‍ ندادند به حرف انبیا، ماهم آن چیزی که وظیفه مان هست عمل می کنیم و باید بکنیم گرچه بسیاری از این عمل ناراضی باشند یا بسیاری هم کارشکنی بکنند. [1] .
جانمایه تفکرامام راحل، قدس سره، و موضوعی که همواره، چه در نظر و چه در عمل، مد نظر ایشان بود، عمل به وظیفه وادای تکلیف الهی است و همین موضوع است که دیدگاه ایشان در باب انتظار فرج را از سایر دیدگاهها متمایز می سازد.
برای درک بیشتر برداشتی که حضرت امام، قدس سره، از موضوع انتظار داشتند لازم است که سایر برداشتها نیز در کنار این برداشت مورد مطالعه قرار گیرند، از این رو در اینجا دیدگاههای متفاوتی را که در موضوع انتظار فرج ابراز شده است، از زبان امام راحل، نقل می کنیم تا تفاوت دیدگاه حضرت امام از سایر دیدگاهها به خوبی روشن شود:
منبع: [1] صحیفه نور (مجموعه رهنمودهای امام خمینی 1)، ج 19، ص 154.

به نام خدا
حضرت امام با توجه به شناخت عمیقی که از وضعیت اجتماعی - سیاسی مسلمانان در عصر حاضر داشتند احیای هویت اسلامی و بازگشت به خویشتن را تنها راه تجدید عظمت و قدرت اسلام و مسلمانان در جهان دانسته و این موضوع را سرلوحه دعوت خویش قرار دادند:
من به صراحت اعلام می کنم که جمهوری اسلامی با تمام وجود، برای احیای هویت اسلامی مسلمانان در سراسر جهان سرمایه گذاری می کند و دلیلی هم ندارد که مسلمانان جهان را به پیروی از اصول تصاحب قدرت در جهان دعوت نکند و جلوی جاه طلبی و فزون طلبی صاحبان قدرت، پول و فریب را نگیرد. [1] .
از آن جا که انتظار موعود یا به عبارتی انتظار تحقق وعده الهی در حاکمیت جهانی دین اسلام می تواند در احیای هویت اسلامی مسلمانان و مقابله با روحیه خودباختگی و احساس حقارت در مقابل فرهنگ و تمدن مغرب زمین بسیار موثر باشد، حضرت امام با ژرف اندیشی تمام احیای فرهنگ انتظار را به عنوان یکی ازارکان مهم احیای هویت اسلامی و وسیله ای برای تحقق دوباره قدرت و شوکت گذشته مسلمانان در جهان مد نظر قرار داده و در یکی از بیانات خود که در اولین سال استقرار نظام اسلامی ایراد کردند ضمن بیان مفهوم «انتظار فرج» وظیفه منتظران قدوم حضرت صاحب الامر، علیه السلام، را چنین بر شمردند:
همه ما انتظار فرج داریم و باید در این انتظار، خدمت کنیم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا کند و مقدمات ظهور ان شاء الله تهیه بشود. [2] .
چنانکه ملاحظه می شود در مفهومی که حضرت امام، قدس سره، از «انتظار» ارایه می دهند نه تنهااز سکون و سکوت و تن دادن به وضع موجود خبری نیست، بلکه صحبت از تلاش و کوشش برای تحقق قدرت اسلام و آماده شدن زمینه ظهور است، که این با مفهومی که سالها سعی می شد از «انتظار» در اذهان مردم جا داده شود بسیار فاصله دارد.
منابع:
[1] صحیفه نور (مجموعه رهنمودهای امام خمینی 1)، ج 20، ص 118.
[2] همان، ج 7، ص 255.

به نام خدا

    انقلاب رهایی بخش حضرت امام خمینی، قدس سره، نه تنها باعث دگرگونی در صحنه حیات اجتماعی - سیاسی مردم مسلمان ایران شد، بلکه منشاء تحولی بزرگ در فرهنگ واژه ها و مفاهیم اسلامی گردید.
به برکت این انقلاب بسیاری از واژگان معنایی نو یافتند و بسیاری از مفاهیم فراموش شده، حیات دوباره پیدا کردند.
امام راحل امت به مدد پشتوانه غنی فکری و مبانی نظری خود، که مبتنی بر منابع و متون اصیل اسلامی و به دور از هر گونه شائبه التقاط و خودباختگی بود، در طول حیات پربرکت خود دست به تدوین قاموسی عظیم از مفاهیم اسلامی زد که در سراسر تاریخ حیات فکری - فرهنگی مردم مسلمان ایران بی سابقه بود، زیرا در این قاموس، واژه ها نه در صفحات محدود کتاب بلکه در صفحه ای به گستردگی زندگی اجتماعی - فرهنگی مردم معنا می شد.
در قاموس مفاهیمی که بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی ایران تدوین آن را آغاز کرد واژه هایی چون جهاد، شهادت، امر به معروف و نهی از منکر و... که سالها به فراموشی سپرده شده بودند حیات دوباره یافتند، همچنان که واژه «انتظار» که سالها با سکون و سکوت، تحمل ظلم و دم فروبستن و در یک کلمه ماندن و در جا زدن به امید برآمدن دستی از غیب، مترادف شمرده می شد، مفهومی دیگر یافت و این بار «انتظار» نه به عنوان عاملی برای خاموش ساختن روح سرکش اجتماع بلکه به عنوان ابزاری برای دگرگون کردن وضع موجود و حرکت به سوی آینده موعود به کار گرفته شد.
برای آشنایی هر چه بیشتر با مفهوم «انتظار» در فرهنگ واژگان امام راحل، قدس سره، و درک نقش عظیمی که آن فرزانه دوران در احیای اندیشه انتظار داشتند، در یادداشت های بعدی بخشی از بیانات ایشان را که در این زمینه ایراد شده است، مورد بررسی قرار می دهیم. باشد که این مختصر ادای دینی باشد به ساحت مقدس بزرگ احیاگر اندیشه اسلامی در قرن حاضر.
>انتظار، زمینه ساز، قدرت اسلام
>انتظار، رمز پایداری
>برداشتهای متفاوت از موضوع انتظار فرج
منبع : شناخت زندگی بخش (گفتارهایی در شناخت آخرین حجت حق)
ابراهیم شفیعی سروستانی - انتشارات موعود

به نام خدا