بسم الله الزحمن الرحیم
1. هنگامی که برادران یوسف نزد وی آمدند، از گذشتهی خود، اظهار پشیمانی کردند. یوسف نیز اشتباه آنان را فرایادشان نیاورد، بلکه بیدرنگ آنان را بخشید و از خداوند برای ایشان، بخشش خواست.
«قال لاتثریب علیکم الیوم یغفراللَّه لکم و هو ارحم الراحمین». یوسف، 92
(یوسف) گفت: امروز ملامت و توبیخی بر شما نیست. خداوند، شما را میبخشد و او مهربانترینِ مهربانان است.
ای یوسف زهرا (علیه السلام)! ما نیز در حق شما، ستمهای فراوانی کردهایم. ناسپاسیها و قدر ناشناسیهای ما از شمارش بیرون است. با این حال، بر این باوریم که بزرگواری شما از کرم یوسف افزونتر است. پس عاجزانه از شما میخواهیم در روز موعود، آنگاه که به محضر مبارک شما آمدیم، ستمهای ما را فراموش کنید. ناسپاسیهای ما را به دل نگیرید و ما را ببخشایید. از خداوند نیز برایمان آمرزش بخواهید. ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » الیاس ( چهارشنبه 89/1/11 :: ساعت 8:39 عصر )
